Tweede Divisie Krant, winter 2017/2018

SEIZOEN 2017/2018 TWEEDE DIVISIE KRANT www.TweedeDivisieKrant.nl DIVI KRANT . w d Di isieKrant. DE TUSSENSTAND | 23 LIENDEN - Nee. Het aantal doelpunten dat hij in een seizoen wil maken, schrijft hij niet voor zichzelf op een papiertje. “Ik stel mezelf ook geen doel. Een spits in de Tweede Divisie moet er voor mijn gevoel vijftien tot twintig per jaar maken. Alles meer is meegenomen”, vertelt Van den Meiracker vanuit de kantine van FC Lienden met uitzicht op het hoofdveld. In het Betuwse dorp zit de boomlange Baarnaar weer lekker in zijn vel. Na zijn komst in januari 2017 had hij met elf doelpunten in dertien duels een belangrijk aandeel in de klim naar de zesde plaats op de eindrangschikking. In de huidige jaargang liep hij wekenlang één op één. “Een geheim?” Van den Meiracker denkt na. “Geil zijn voor de goal. Altijd willen scoren. Verder weet ik het eigenlijk niet.” Vrije trappen, strafschoppen, schoten van afstand, binnen de zestien en natuurlijk kopballen: ze behoren allemaal tot het palet van Van den Meiracker. “Afmaken is vaak een onderdeel van de training. Als dat er niet in zit, blijven we meestal met een mannetje of vier na afloop nog een kwartiertje hangen. Voorzetten geven en dan afronden. Heerlijk.” FC UTRECHT In de jeugd van FC Utrecht speelde Van den Meiracker nog als rechtsbuiten. “Tot mijn zestiende was ik een klein ventje. Dat is nu moeilijk te geloven.” Op die leeftijd had hij al besloten FC Utrecht te verlaten. “Dat leven stond me niet meer aan. Elke dag van zeven tot zeven van huis. School, trainen, moeten natafelen. Ik had ook een conflict met mijn trainer, waardoor ik waarschijnlijk toch zou moeten vertrekken.” Bij Baarn, waar hij op vijftienjarige leeftijd in het eerste elftal debuteerde, werd hij centrumspits. Om weer een stap hogerop te maken, koos hij voor SV Spakenburg. Daar kwam hij in de A-jeugd terecht. “Als controlerende middenvelder. Ik had een goede trap in de benen en kon gemakkelijk de links- en rechtsbuiten wegsturen. Tot ik als noodgreep een wedstrijd in de spits speelde. Ik maakte drie doelpunten en ben er niet meer weggeweest.” Ook in het eerste elftal van Spakenburg reeg hij de doelpunten aaneen. In 2012 nam hij afscheid in het vissersdorp met 24 treffers achter zijn naam. “Tijdens dat seizoen meldden diverse clubs zich. NEC en ADO Den Haag wilden me die winter al op trainingsstage nemen. Ik ging met NEC mee. Ze waren het meest concreet en wilden me per direct halen. Dan kon ik eerst een halfjaar wennen. Spakenburg hield dat tegen. Ik maakte het seizoen af en tekende voor een jaar. NEC wilde twee seizoenen, maar ik was al drie keer geopereerd aan mijn knie. Het leek beter even te kijken hoe de overgang verliep. Helaas moest ik toch weer snel onder het mes. Ik werd geholpen aan mijn meniscus en littekenweefsel op de kruisband.” Nadat zijn contract niet werd verlengd, bood FC Oss hem een nieuwe kans in het betaalde voetbal. “Ik speelde drie wedstrijden. Op een maandagochtendtraining ging het mis op de training. Ik wist het direct, zei tegen trainer Anton Janssen: ‘Ik heb mijn kruisband afgescheurd’. Hij geloofde dat niet. Ik ging naar mijn eigen fysiotherapeut, die de conclusie direct trok. Tijdens mijn revalidatie scheurde ik opnieuw mijn kruisband. De eerste keer hebben ze een hamstring doorgetrokken, bij de tweede operatie een patellapees uit het bot van mijn scheenbeen gehaald.” FC Oss bood hem nog een nieuw contract aan, maar Van den Meiracker schoof dat terzijde. “Ik vond het risico te groot dat ik mijn kruisband voor de derde keer scheurde. Dan was het einde voetbalcarrière. Ik keek ook naar het financiële plaatje. In de Tweede Divisie kon ik meer verdienen dan bij FC Oss.” STUKADOOR Hij keerde terug in zijn baan van stukadoor, maar nu wel met een eigen bedrijf. Als ZZP’er. Zijn voetbalschoenen trok hij weer aan bij Spakenburg. Na een turbulente anderhalf jaar werd hij uit de selectie gezet en trok hij de deur op De Westmaat achter zich dicht. “Het probleem is dat we geen team waren. Er stonden elf individuen met veel kwaliteiten, maar gezamenlijk liep het van geen kanten. Van bovenaf werden voortdurend noodgrepen uitgevoerd. Het plezier in het voetbal ben ik daar helemaal verloren.” Bij FC Lienden vond Van den Meiracker dat terug. “Er belden meerdere clubs, maar trainer Hans Kraay van FC Lienden hing dagelijks aan de lijn. Hij ging alles doen om me te laten scoren, een team om me heen bouwen. Hij zei ook ‘Ik heb reclame voor je gemaakt op televisie bij VI, nu moet je iets voor me terugdoen’. Dat heeft goed uitgepakt. Ik heb de mondjes kunnen snoeren van de critici die me al hadden afgeschreven.” Volgend seizoen trekt hij het shirt van IJsselmeervogels, waar hij voor twee jaar tekende, aan. “Ik heb gekeken naar afstand, ambities en ook de financiën. IJsselmeervogels past in dat plaatje.” (SB) DOELPUNTENMACHINE DANNYVAN DEN MEIRACKER IS FC LIENDEN DANKBAAR Scoren zit in het DNA van Danny van den Meiracker. De 28-jarige spits is al jarenlang een lopende doelpuntenmachine en kende ook dit seizoen in het shirt van FC Lienden een vliegende start. Zo voortvarend dat IJsselmeervogels hem reeds inlijfde voor het volgende seizoen. “Ik zal Lienden altijd dankbaar blijven. Hier heb ik het plezier in het voetbal helemaal teruggevonden.” INTERNATIONAL INTEZAR In Milad Intezar kent FC Lienden een heuse international. De 25-jarige vleugelverdediger annex middenvelder debuteerde in september 2016 voor de nationale ploeg van Afghanistan tegen Libanon. Tijdens de vijf kwalificatieduels voor de Azië Cup in 2019, die tot dusver zijn gespeeld, was hij ook telkens van de partij. Afghanistan is in een poule met Jordanië, Cambodja en Vietnam echter kansloos om de volgende ronde te behalen. Op 27 maart 2018 speelt Afghanistan nog tegen Cambodja. ’ER BELDEN MEERDERE CLUBS, MAAR TRAINER HANS KRAAY VAN FC LIENDEN HING DAGELIJKS AAN DE LIJN’ DANNY VAN DEN MEIRACKER