SEIZOEN 2023/2024 TWEEDE DIVISIE KRANT www.TweedeDivisieKrant.nl www.TweedeDivisieKrant.nl DE TUSSENSTAND | 19 JAY DEN HAAN: VAN MET VADER NAAR HET KASTEEL TOT SPELEN IN HET ROOD-WIT Als klein jongetje ging Jay den Haan (22) aan de hand van zijn vader naar Spangen om naar zijn favoriete club Sparta Rotterdam te kijken. Jaren later maakte Den Haan zelf de overstap naar de club, waar hij hard aan zijn ultieme doel werkt: profvoetballer worden. ‘TOEN IK TERUGKEERDE BIJ SPARTA, VOELDE DAT ALS THUISKOMEN’ JAY DEN HAAN ROTTERDAM - Den Haan kon amper lopen of hij trapte al tegen een bal aan. “Ik ben eigenlijk op hele vroege leeftijd begonnen. Ik kreeg een bal van mijn vader. Hij was al Sparta-fan voordat ik daar voetbalde. Ik ben ook vaak met hem naar het stadion en spelershome geweest.” GROOTSTE FAN Zijn vader, Jack den Haan, is altijd langs de zijlijn te vinden als zoon Jay een wedstrijd speelt. “Hij is sinds de F’jes mijn grootste supporter. In veertien jaar kun je op één hand tellen hoeveel wedstrijden hij heeft gemist. Dat vind ik heel fijn. Ik hoor het ook van hem als ik een keer niet goed heb gespeeld. Daar is hij heel eerlijk in. Het is fijn dat hij feedback en tips geeft. Dat is goed, want dan blijf je realistisch. Mijn opa is er de laatste tijd ook vaak bij. Hij komt dan na de wedstrijd naar me toe. Dat geeft me een extra boost tijdens de wedstrijd!” Opa Coos was geen voetballer, maar beoefende een hele andere sport, namelijk boksen. “Zijn hele leven loopt hij al in de boksschool. Nog steeds trouwens, op deze leeftijd! Ik heb altijd van hem meegekregen dat ik niet moet zeiken. Wat er ook gebeurt, je moet altijd doorgaan. Hij is een beetje van de oude stempel wat dat betreft. Sinds kleins af aan zegt hij al ‘ach, stel je niet zo aan’, als ik pijn had of viel. Dan stond ik op en ging ik door. Ik denk dat me dat uiteindelijk ook heeft geholpen qua mentaliteit bij betaald voetbalclubs.” ROTTERDAMSE DROOM EN KANS Den Haan werd geboren in de Maasstad, groeide op in Bergschenhoek en speelde daar zijn eerste wedstrijden. Zijn tijd bij voetbalvereniging BVCB duurde niet lang. Na één jaar viel hij al op bij scouts van Sparta. “Ik weet dat nog goed. We hadden een kampioenswedstrijd. Allemaal heel spannend op die leeftijd. Er kwamen heel veel mensen kijken. Ik speelde een goede wedstrijd en maakte goede acties. Blijkbaar viel ik op bij een scout, want mijn vader kreeg niet lang na die wedstrijd een belletje met de vraag of ik het leuk vond om eens een paar trainingen mee te doen bij Sparta. Ik ben daarna gelijk aangenomen.” Den Haan had het al snel naar zijn zin bij zijn favoriete club. “Het niveau was een stuk hoger, want je zit met heel veel andere talenten. Er komen veel dingen bij kijken, ook buiten het veld.” Een voorbeeld daarvan was interesse van een andere Rotterdamse club. “Ik werd gevraagd door Feyenoord. Mijn ouders vertelden me dat we een mail hadden gekregen met een uitnodiging.” Veel mensen zouden die stap blindelings gemaakt hebben, maar bij Den Haan was dat niet het geval. “Ik moet zeggen dat ik best lang heb getwijfeld om naar Feyenoord te gaan. Voor veel mensen zou het vanzelfsprekend zijn, maar op die leeftijd kwam er best veel bij kijken. Het zou bijvoorbeeld betekenen dat ik naar een andere school moest. Op die school werd het toegelaten om veel lessen te missen, omdat je ’s ochtends moest trainen. Ik zat net in de brugklas, had net mijn draai gevonden en had veel vrienden. Dat hield me een beetje tegen, maar uiteindelijk dacht ik aan het grote plaatje en zag ik in dat het een grote en mooie kans was.” Die kans greep de verdediger met beide handen aan. Zo speelde hij wedstrijden en toernooien met spelers als Quilindschy Hartman, Jurriën en Quinten Timber, Marouan Azarkan en Crysencio Summerville. Na vier jaar op Varkenoord mocht Den Haan door naar het volgende jaar, maar de jonge speler weigerde dat. “Ik merkte dat ik het bij Feyenoord minder naar mijn zin had. Op een gegeven moment, als het met de trainers of andere dingen niet zo goed lag, ging dat ten koste van mijn ontwikkeling. Toen ik terugkeerde bij Sparta, voelde dat als thuiskomen. Ik kwam in een bekende omgeving en genoot weer van de bekende speelwijze. Ik ging met een goed gevoel terug en dat zag je dan weer terug in mijn spel.” “Ik maakte hele mooie dingen mee bij Feyenoord, maar bij Sparta had ik altijd het gevoel dat het veel warmer is. Feyenoord is natuurlijk een veel grotere club. Je voelt je een nummertje. Het was uiteindelijk een combinatie van factoren dat ik terug wilde keren bij Sparta en gelukkig waren zij ook weer blij om mij te ontvangen.” DUBBEL GEVOEL Het eerste elftal van de Spartanen werd vorig seizoen knap zesde en ook dit seizoen draait het elftal goed mee. “Heel mooi om te zien. Ik ben gewend om ze als degradatiekandidaat te beschouwen. De andere kant hiervan is: als het eerste team het goed doet, dan komt er realistisch gezien minder kans voor de eigen jeugd om door te breken. Ze hebben dan zoiets van ‘we halen toch goede resultaten, dus waarom zullen we daar iets in veranderen en het risico nemen om een jonge jongen op te stellen?’. Wat dat betreft is dat voor mij jammer. Het is een beetje tegenstrijdig. Als ik nu op dit punt zou zijn in mijn carrière bij het Sparta van tien jaar geleden, had ik basisspeler kunnen zijn in het eerste. Maar ze doen het nu veel beter, zijn zesde geworden en hebben een hoger budget. Dan blijven er nieuwe spelers komen en dat is super lastig, want de concurrentie wordt dan ook groter. Dat maakt het heel dubbel.” TOEKOMST Inmiddels heeft de jonge verdediger zijn officieuze debuut gemaakt voor het eerste en ging hij mee op trainingskamp. Over een aantal jaar hoopt Den Haan een vaste basiskracht te zijn in de Eredivisie, maar hij droomt van meer. “Ik denk dat het Engelse voetbal dichtbij me ligt. Hoe ze er altijd in kleunen daar en hoe ze die tackles inzetten. Lekker die duels spelen. Ik hoop ooit in Engeland te spelen, in de Premier League, maar laat ik me eerst maar focussen op Nederland, haha.” (MP)
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=