SEIZOEN 2023/2024 TWEEDE DIVISIE KRANT www.TweedeDivisieKrant.nl www.TweedeDivisieKrant.nl DE TUSSENSTAND | 11 ACV’ER TAPMAHOE SOPACUA HELPT VOETBALLERS NU MENTAAL Als hij de mentale begeleiding had gekregen die hij nu zelf aanbiedt, was Tapmahoe Sopacua waarschijnlijk nog steeds betaald voetbalspeler. Die kans was in ieder geval groter. De 23-jarige vleugelverdediger verliet FC Groningen in 2020 om via Harkemase Boys vorig jaar bij ACV te belanden. In zijn eerste seizoen pakte hij met de Assenaren het kampioenschap in de Derde Divisie. “We kunnen het elke ploeg moeilijk maken. Heel moeilijk.” ASSEN – Na het afronden van zijn havoopleiding in 2018 stopte Sopacua met school. Hij richtte zich volledig op zijn voetballoopbaan. Sinds vorig jaar zit hij weer elke week twee of drie dagen in de schoolbanken. Van de Hanzehogeschool Groningen om precies te zijn. Als tweedejaars hbo-student Toegepaste Psychologie. “We moeten veel uren in onze vrije tijd invullen. Zelfs in de herfstvakantie moest ik aan de bak. We kennen veel deadlines, veel groepsopdrachten. Nu zijn we bezig met een project Effectief Samenwerken en Communiceren. Denk aan het goed voeren van een slecht nieuwsgesprek.” Een gesprek dat hij zelf meemaakte als speler van FC Groningen. En tegelijk ervoor zorgde dat zijn interesse in psychologie ontstond. “In de zomer van 2019 werd ik met Thijs Dallinga en Daniël van Kaam doorgeschoven van Jong FC Groningen, dat werd opgeheven, naar het eerste elftal. Ik tekende een contract voor een jaar met een optie voor nog een jaar. Maar ik voelde me persoonlijk nooit een volwaardige eerste elftalspeler. Eerder een nieuweling. Ik zag mezelf ook nooit in de basis staan. Met die gedachte in mijn hoofd en dat lage zelfvertrouwen kon het ook niet goed aflopen.” “Ik heb in de Eredivisie enkele keren warmgelopen, maar een debuut was voor mijn gevoel nooit dichtbij. In de slotfase van het seizoen werd me verteld dat mijn optie niet werd gelicht. Ik legde me daarbij neer. Ik was niet goed genoeg, heb het niet gered. Later dacht ik pas na over mijn afscheid. Hoe kwam het dat ik na acht jaar, of inclusief de voetbalschool tien jaar, bij FC Groningen wegging? Ik kijk met superveel plezier op die tijd terug, met een positief gevoel. Maar ik was mentaal niet in staat om mezelf van mijn beste kant te laten zien toen het als senior moest. Ik ben nooit op dat vlak begeleid. Dat wekte mijn interesse in gedrag en daarmee wilde ik iets doen in mijn maatschappelijke carrière.” De interesse komt nu eveneens terug in de baan naast zijn studie. Sinds de zomer werkt hij als ZZP’er voor Voetbaldreamcoach, een onderneming in Groningen die individuele begeleidingsprogramma’s aanbiedt en zich richt op de complete topsportontwikkeling van voetballers door mentale en fysieke coaching te combineren. “We proberen je zelfbeeld te versterken. Ik begeleid jonge voetballers één op één. Jongens van tien tot en met achttien jaar, maar ook een meisje van Jong PEC Zwolle traint bij ons. Vanmorgen stond ik van half zeven tot acht uur bijvoorbeeld al in de sportschool met een jeugdspeler. Als buitenlocatie kijken we telkens waar een veldje vrij is, zoals bij Be Quick 1887 in Haren. Ik vind het hartstikke leuk.” Het zijn drukke weken voor de vleugelverdediger van ACV, geboren en getogen in Foxhol en sinds april woonachtig in Groningen. “Ik geef het bewustzijn, dat ik zelf heb ervaren, mee. Achteraf had ik het gevoel dat FC Groningen zich in de zomer van 2019 verplicht voelde om drie jongens uit de eigen jeugdopleiding op te nemen in het eerste elftal. Trainer Danny Buijs kreeg ons opgedrongen. Ik merkte dat hij dat lastig vond. Danny was een prima man. Niet dat ik een goede band met hem had, maar hij probeerde ons te ontwikkelen. Mijn laatste periode bij FC Groningen verliep door de coronamaatregelen chaotisch. Tomas Suslov woonde het dichtst bij me. Hij in Zuidlaren, ik in Foxhol. We mochten in die periode alleen in tweetallen trainen. Stonden we op een veldje in Zuidlaren over te trappen. Ik kwam weinig op de club. Na de laatste gezamenlijke training kreeg ik een grote actiefoto op canvas mee. Die hangt bij mijn ouders in Foxhol in de woonkamer. Hangt daar goed. Het is ouders eigen dat zij vaak blijer over prestaties zijn van hun zoon dan hijzelf.” Ruim een jaar voetbalde Sopacua niet. “Eind september 2021 sloot ik aan bij Harkemase Boys. Veel opties waren er niet. De coronasituatie had veel gevolgen nagelaten en veel clubs hadden hun selecties compleet. In Harkema verliep het niet zoals ik had gehoopt. Ik speelde heel weinig, zat vaak op de bank, moest meedoen met het tweede elftal. ACV informeerde vorig jaar zomer net als een jaar eerder. Ze zochten nog steeds een linksback. De keuze was snel gemaakt. ACV paste veel beter bij mij.” Zijn debuutseizoen eindigde met het kampioenschap van de Derde Divisie Zaterdag. “Onze kracht was dat we een team waren. Een speelstijl hanteerden waarin we ons prettig voelden. Combinatievoetbal, dynamisch spel. Steyn Strijker vertrok afgelopen zomer naar HHC Hardenberg, de andere basisspelers zijn gebleven. Daar bouwen we dit seizoen op verder.” In de huidige jaargang draait ACV keurig in de middenmoot. “Het verschil is duidelijk merkbaar. Vorig seizoen waren wij de dominerende ploeg. Nu spelen we meer achter de bal, staan noodgedwongen compacter en proberen toe te slaan in de omschakeling. Zeg maar de counter. Dat vereist gedisciplineerd spelen. Onze doelstelling als club is handhaving. Zoveel mogelijk punten halen. We hebben een jonge ploeg met slechts een speler met ervaring in de Tweede Divisie. We kunnen veel leren, maar hebben tot nu toe laten zien het elke ploeg moeilijk te kunnen maken.” Dit seizoen wordt Sopacua ingezet als rechtsback. “Vorig seizoen waren er twee spelers voor die positie. Speelde ik op mijn vertrouwde positie links achterin. Ik ben rechtsbenig, kom graag mee op en heb dan meer dreiging. Ik dribbel gemakkelijk naar binnen, maar kan ook redelijk goed met links voorzetten. Afgelopen zomer kregen we met Karim Bannani een ervaren linksback erbij. Nu speel ik op rechts. Ben ik genoodzaakt vaker buitenom te gaan in mijn aanvallende acties.” Vier keer in de week carpoolt hij met drie Groningse jongens uit de selectie naar Assen. “Gijs Jasper is meestal degene die rijdt. Ook Ibrahim Sillah en Karim gaan mee. Twintig minuten reistijd, goed te doen.” Hij zit goed op zijn plek. “Ik merk dat ik plezier in het voetbal nu heel belangrijk vind. Mijn ding doen, mijn best doen, lekker voetballen. Kansen pakken. Wie weet wat er dan uit voorkomt?” (SB) ‘NU STAAN WE NOODGEDWONGEN COMPACTER EN PROBEREN TOE TE SLAAN IN DE OMSCHAKELING’ TAPMAHOE SOPACUA
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=