Tweede Divisie Krant // nummer 2, seizoen 2022/2023

SEIZOEN 2022/2023 TWEEDE DIVISIE KRANT www.TweedeDivisieKrant.nl www.TweedeDivisieKrant.nl DE TUSSENSTAND | 37 GROESBEEK – Voetballen, voetballen en voetballen. Als kind was Brian Campman dagelijks te vinden met een bal aan de voeten. “Meestal op het pleintje voor de basisschool tegenover ons huis. Niet de basisschool waar ik naar toe ging overigens. Anders in de pannakooi in Duiven of gewoon op straat. Ik gaf niets om gamen, keek en kijk nauwelijks televisie. Zelfs nauwelijks naar voetbal. Ik wilde altijd naar buiten toe. Ken je Timo Pluk? Hij voetbalde voor De Treffers en nu DOVO. Tijdens de coronaperiode, toen alles dicht zat, pakten we het weer op. Voetbalden we elke dag op het kunstgras van het sportpark van OBW in Zevenaar. Ik ben een echte liefhebber.” Als junior liep hij stage bij Vitesse en De Graafschap. “Elk jaar weer. Maar ook elk jaar met dezelfde uitkomst. Ik was niet beter dan de spelers die ze reeds hadden en mocht niet verder.” Om zich verder te ontwikkelen, stapte hij op zijn vijftiende over van DVV Duiven naar SML in Arnhem. Met succes. “In het voorjaar van 2016 kreeg ik een uitnodiging van Achilles’29 voor een proefwedstrijd waar stagespelers zich konden bewijzen. Na twintig, dertig minuten hadden ze genoeg gezien, ik mocht blijven.” Achilles’29 droeg op dat moment de status van eerstedivisionist. Op 18 november 2016 maakte Campman zijn officiële debuut op het een na hoogste profniveau tegen FC Oss. Als invaller raakte hij de lat. “Ik was zestien jaar, volgens mij nog steeds de jongste debutant uit de clubhistorie. Ik liep al bijna de tweede helft warm, hoopte dat ik erin mocht komen. Inclusief extra tijd waren het acht minuten.” Achteraf zijn enige optreden in het betaald voetbal. Aan het einde van het seizoen degradeerde Achilles’29. “Jammer dat ik mijn debuutshirt niet heb. Ik zou het aan het einde van het seizoen ontvangen, maar dat is helaas niet gebeurd.” Campman verkoos een toekomst bij NEC boven een avontuur in de Tweede Divisie. “Bij NEC werd een mooi project geschetst. Een driejarenplan. Ik begon in de Onder 19, het tweede jaar sloot ik aan bij de Onder 23 en het derde seizoen zou ik worden doorgeschoven naar het eerste elftal. Ik speelde de eerste twee seizoenen alles. Daarna kreeg ik de mededeling van Nick Kersten (hoofd scouting, red.) en zijn assistent dat ze mijn potentie en talent zagen, maar ik nog niet klaar was voor de laatste stap. Ik moest opnieuw aansluiten bij de beloften. Ik was boos, gefrustreerd en nam een emotionele beslissing. Ik wilde weg. Ik wilde naar een andere club. Joep Engelen, waarmee ik samenspeelde bij NEC, was een jaar eerder vertrokken naar OSS’20. Een ambitieuze club uit de Derde Divisie. Hij tipte me. Na een goed gesprek en financieel lucratieve aanbieding tekende ik. Later besefte ik pas dat ik meer geduld had moeten opbrengen. Dat ik alles beter op een rijtje had moeten zetten. NEC richtte haar blik steeds vaker op de eigen jeugd. Jongens werden langzaam gebracht. Wie weet was die kans me ook geboden?” Met OSS’20 marcheerde Campman in het seizoen 2019/20 op zevenmijlslaarzen naar het kampioenschap in de Derde Divisie Zondag. Met een voorsprong van veertien punten kon er weinig meer misgaan. “Dus wel. Corona brak uit”, reageert Campman. Het seizoen werd nietig verklaard en de jaargang daarna na zes speeldagen stilgelegd. “Ik had weinig zin om voor het derde jaar op rij in de Derde Divisie te starten. Bovendien toonden diverse clubs belangstelling. Ik sprak met Spakenburg en IJsselmeervogels. Daar had ik meer kunnen verdienen, maar het beste gevoel kreeg ik bij De Treffers. Ze kwamen niet alleen als eerste, ook de gemoedelijkheid sprak me aan en hier zag ik de meeste kansen voor mezelf. Timo (Pluk, red.) speelde ook voor De Treffers en de afstand was goed te doen.” Een stap die hem geen windeieren legde. Vorig seizoen verzamelde hij de meeste speelminuten en ook in de huidige jaargang is er geen speler binnen de selectie die vaker op het veld stond. “Ik heb het goed naar mijn zin. Vorig jaar reden we met zijn vieren naar Groesbeek. Marlon Versteeg, Dennis Hettinga, Chris Verheul en ik spraken af op de parkeerplaats van McDonald’s bij het GelreDome in Arnhem. Dennis had een auto van de club. Hij reed. De drie vertrokken afgelopen zomer. Gelukkig heb ik nu via de club een leaseauto, haha. Mijn vriendin Robin komt uit Groesbeek. Straks om vier uur staat ze hier achter de bar”, terwijl hij naar de overzijde in de kantine wijst. “Na een wedstrijd kan ik nu altijd een drankje doen en blijven.” Over zijn hoogtepunt in het roodzwart hoeft hij niet lang na te denken. “De vrije trap in de KNVB Beker dit seizoen tegen RKC Waalwijk.” Op 19 oktober krulde hij met zijn rechter de bal hoog in de touwen. “Een gevolg van de vele trainingsuren tijdens de coronaperiode met Timo. Toen heb ik mijn trap echt verfijnd. Sinds mijn komst neem ik de standaardsituaties. Deze zat er heerlijk in. Tijdens het aflopen van het veld kreeg ik al mobieltjes onder mijn ogen waarop het doelpunt te zien was. Daarna stuurden vele bekenden me de beelden toe. Het uitschakelen van RKC Waalwijk en daarna SC Cambuur past bij de flow waarin we toen verkeerden. We konden iedereen aan.” Na de winterstop loopt de motor van De Treffers stroever. “Net zoals vorig seizoen. Toen was de eerste fase van het nieuwe jaar rampzalig. Waar dat aan ligt? Geen idee. We hebben daar uitgebreid over gesproken. In de eerste seizoenshelft viel alles onze kant op. Ook al speelden we slecht, scoorden we alsnog en pakten we drie punten. Onze doelstelling is zo hoog mogelijk eindigen. Blijkt dat straks top vijf, kunnen we terugkijken op een hartstikke goed seizoen.” Zijn contract in Groesbeek heeft Campman, sinds begin april op de marketingafdeling werkzaam van een onderneming in haarproducten, net na de jaarwisseling met een jaar verlengd. “Links en rechts was er opnieuw interesse, maar niet de clubs waarvoor ik hier wegga. Ik ben nog steeds ambitieus. Met 23 jaar zou ik te oud zijn om een nieuwe stap naar het betaald voetbal te maken, maar daar kijk ik zelf anders tegenaan. Het zou een prachtige kans zijn. Voorlopig blijf ik alles geven voor De Treffers. Zoals ik dat nu ook doe.” (SB) BRIAN CAMPMAN VAN DE TREFFERS: STERKHOUDER MET AMBITIES Brian Campman kan terugvallen op een bijzonder cv. Op zijn zestiende werd hij de jongste debutant uit de historie van Achilles’29. Bij NEC brak hij daarna het uitgestippelde drie jarenplan af, werd hem als speler van OSS’20 het kampioenschap in de Derde Divisie op desastreuze wijze door de neus geboord en fungeert de nu 23-jarige Duivenaar sinds de zomer van 2021 als sterkhouder op het middenveld van De Treffers. “Ik heb het goed naar mijn zin, maar ben nog steeds ambitieus.” ‘NA EEN WEDSTRIJD KAN IK NU ALTIJD EEN DRANKJE DOEN EN BLIJVEN’ BRIAN CAMPMAN

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=